Το δέντρο της ζωής...

Ήταν, πολύ δύσκολοι οι χειμώνες, τότε. Το χιόνι έφτανε μέχρι τις πόρτες των σπιτιών. Θυμάται, που κάθε πρωί, η στάχτη από το τζάκι χρησιμοποιούνταν για το μονοπάτι, που ο πατέρας της χαράματα άνοιγε με το φτυάρι , από το σπίτι μέχρι το δρόμο. Οι λαστιχένιες μπότες τους γλυστρούσαν με το παραμικρό κι όταν έπεφτε παγετός, ο κεντρικός δρόμος, μετατρέπονταν σε επικίνδυνη αποστολή. Ώσπου να βγει ο πρώτος ήλιος, να λιώσει το χιόνι και να μετατραπεί σε λάσπη.

Χαλοουίν και Τuffatore di Paestum

" Είστε υπέροχα τρελοί εσείς οι Ελληνες!.Είμαι στο Paestum (Ποσειδωνία) στη Σικελία, στο μουσείο, βλέπω τον Τάφο του Bουτηχτή.!Πώς μπορείτε να έχετε μέσα σε έναν τάφο, πριν 2.500 χρόνια, συμπόσιο με γιορτές και φαγοπότια; Δεν χωράει στο μυαλό μου!"...

Κι εσύ, Ελένη...

Η Ελένη, γυρνούσε σκυφτή πάλι σήμερα σπίτι της και απορροφημένη στις σκέψεις της..Μόλις της είχαν δώσει τα κακά μαντάτα από την Εφορία , ότι διακανονισμό δεν μπορούσαν να της κάνουν και έπρεπε να πληρώσει το , αστρονομικό για την κατάστασή της, ποσό, μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Τα τσιτάτα

Ο επιμένων νικά, Ψωμί, παιδεία, ελευθερία, Οι ηλίθιοι είναι αήττητοι, Χρόνια Πολλά ό,τι ποθείς, Ενας είναι ο εχθρός ,ο ιμπεριαλισμός, Να σας ζήσει, Κάθε πέρσυ και καλύτερα, Να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο, όχι μισοάδειο, άνθρακας ο θησαυρός, τα πλούτη δεν κάνουν την ευτυχία, η αστυνομία ...